Σκόνη; Ομίχλη; Καπνός;
Αναμενόμενη εξέλιξη
Τόσες φωτιές στην πλάτη της γης...
Τόσα άγρια άλογα καλπάζουν
και οργώνουν την πολύπαθη φλούδα της...
Τόσα δάκρυα γίνονται σύννεφα
και καταπλακώνουν το στήθος της...
Όχι, δεν είναι φυσικό το φαινόμενο!
Κανονικά θα έπρεπε να φαίνεται ο ορίζοντας
Κανονικά θα έπρεπε να φαίνονται οι δρόμοι
Κανονικά σε κάποια αλήθεια οδηγεί το φως...
Το φως!
Αυτό είναι ο στόχος...
Βολεύει το ασαφές
Ο καπνός, η ομίχλη, η σκόνη!
Το θολό τοπίο του κόσμου...
Αποθαρρύνει
Μουδιάζει
Αδρανοποιεί
Σε λανθασμένους δρόμους οδηγεί.
Μούχρωμα, δυσδιάκριτο το μέλλον
Πισογύρισμα σε σκοτεινούς καιρούς...
Άλογους!
Φόβου συσκότιση
Η εποχή του μύθου επί θύραις.
Γαλάζια σφαίρα της γης,
ταξιδεύεις αμέριμνη στο σύμπαν
ή κρύβεις στην καυτή σου την καρδιά
πόνο για τον κόσμο
που φύτρωσε στη φλούδα σου;
Με ποια ελπίδα τον κρατάς;
Με ποιο σκοπό τον κουβαλάς;
Σκόνη, ομίχλη, καπνός, συσκότιση...
Ας ανάψει κάθε πηγή φωτός!
Σκοτάδια πολλά περάσανε
και σκέπασαν πολύπαθη τη γη.
Μ' αυτή ακόμα ταξιδεύει...
Ας πνεύσουν άνεμοι,
πνεύματα φωτεινά,
λυτρωτικός ο αυγινός
ορίζοντας να ανατείλει
Μαρία Κουτουση
