ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ (του Γεράσιμου Μαρούλη)

Το ποτάμι έχει νερό.

Στο νερό πλέουν οι πάπιες.

Στον μαγιάτικο αγρό.

Στήσανε χορό οι κάμπιες.

Τα κουκούλια τους ανοίξαν.

Ανοίξανε τα φτερά τους.

Στα πολύχρωμα λουλούδια.

Πρόσθεσαν τα χρώματά τους.

Πάπα πάπα πάπα πάπα.

Τραγουδάνε όλες οι πάπιες.

Πάπα πάπα πάπα πάπα.

΄΄Για χαρά σας΄΄ λένε στις κάμπιες.

Στον γαλάζιο ουρανό.

Σύννεφα λευκά περνάνε.

Στο ποτάμι το θολό.

Τα νερά αργοκυλάνε.

Κάτω είναι το ποτάμι.

Πάνω είναι η γέφυρα.

Μούσκεμα με έχεις κάνει.

Όπως παίζεις στα νερά.

Γεράσιμος Μαρούλης

# Από την ανέκδοτη ποιητική μου συλλογή 

ΑΡΙΕΣ ΑΡΙΕΤΕΣ ΑΡΙΑΔΝΗΣ

ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ (του Γεράσιμου Μαρουλη)

Όλα στη φύση αμφίδρομα.

Μονόδρομοι οδηγούν ανέξοδα αδιέξοδα.

Στο πέρασμα στο μοίρασμα στο γεφύρωμα.

Ο κόσμος αναγεννάται.

Η ένωση στη σχάση ημερεύει.

Ειρήνη η ανθρωπότης πολεμάει.

Ανεμόμυλους που όλο ανεμίζουν σαν σημαίες  ευκαιρίας.

Αιώνια μεσίστιες.

Γεράσιμος Μαρουλης

ΕΝΑΛΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ (Γεράσιμος Μαρούλης)

Έκλεψα από τα χείλη το φιλί σου.
Λίγο πριν του δώσεις την πνοή.
Γεύση γιασεμιού, άρωμα ναρκίσσου.
Γίνηκαν οι ανάσες μας ζωή.

Άλειψα με λάδι το κορμί σου.
Ένιωσα στην πλάτη σου φτερά.
Χρυσάφι ατόφιο η μορφή σου.
Σε έσφηξα απάνω μου γερά.

Έκλεισα στο στήθος την πνοή σου.
Εκείνη την στερνή πριν εκραγείς.
Γαλήνια στο στέρνο μου κοιμήσου.
Άστρο πελιδνό της χαραυγής.

Έγινε η αγκαλιά μας φάρος.
Είναι ο έρωτας μας φως.
Τα φτερά γινήκαν γλάρος.
Τα φιλιά μας έγιναν αφρός.

Γεράσιμος Μαρούλης