Ο πίνακας είναι της Κωνσταντίνας Κρατημένου |
μόνο η στεριά παραμένει για μένα μα τα πόδια μου είναι ακόμα
μέσ' στης γοργόνας το σώμα δεμένα σαν ένα...
Θα βουλιάξω ξανά στις σελίδες,
στου βιβλίου μου τις γλυκές ιστορίες αγναντεύοντας πάλι τα κύματα, καλοκαίρια τα όνειρα μου και φύγανε
δεν προλάβαν αλήθεια δε γίνανε... Παραμύθι η ζωή μου δεν ήτανε,
μια βουτιά μοναχά στα βαθιά... Σοφία Τανακίδου