Ξέρεις τι θέλω από σένα μωρό μου
να σε τυλίξω σε μια κόλλα χαρτί,
να σε μετουσιώσω σε τσιγάρο
όχι από αυτά τα έτοιμα, τα πολυτελείας,
ένα τσιγάρο κομμένο σε ψιλό καπνό
τυλιγμένο στο χέρι, άφιλτρο...
Και ύστερα να σε καπνίσω με πάθος,
να σε βάλω στα πνευμόνια μου,
να κυκλοφορείς στο αίμα μου,
να γίνεις η νικοτίνη μου,
να είσαι η παρέα μου
μαζί με τον πρωινό καφέ,
μαζί με όλους τους καφέδες μου...
Να είμαι μόνιμα μπαφιασμένος
και να σε αποζητώ...
Να σε χρειάζομαι, να θέλω σε βάλω
ξανά και ξανά στο αίμα μου...
Ξέρεις μωρό μου τι θέλω από σένα
να είσαι το τσιγάρο μου το στριφτό
η νικοτίνη που τρέχει στο αίμα μου...
Ένα τσιγάρο βαρύ σέρτικο
κομμένο σε ψιλό καπνό...στο χέρι...
Αντώνης Σαμολαδάς
