Έσπασα σε μικρά κομμάτια ουκ ολίγες φορές και μοιράστηκα σε σώματα άψυχα, σε λόγια ψεύτικα, σε υποσχέσεις χάρτινες.
Διαλύθηκα καθώς έστηνα πύργους από τραπουλόχαρτα, κάστρα σε κινούμενη άμμο, βλέποντας το τίποτα για τα πάντα.
Διαιρέθηκα σε χιλιάδες μικρούς εαυτούς ενώ προσπαθούσα να γεμίσω ψυχές σαν πηγάδια απύθμενα, σαν δοχεία διαμπερή, ψυχές που δεν έμαθαν να αγαπούν.
Σκορπίστηκα άπειρες φορές σε ανόητες και ανούσιες καταστάσεις, σε ανάξιους έρωτες, σε ρηχές ιστορίες. Σκορπίστηκα άπειρες φορές πριν καταλάβω πως είμαι πολύτιμη.
