ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΛΕΙΠΕΙ (της Βασιλικής Βήχα)

Τίποτα δεν λείπει απόψε 

από το μισό σκοτεινό μου δώμα

όλα υπάρχουν τριγύρω,

διακοσμούν μια νότα ηρεμίας

σε ένα κόσμο μεγάλης αταξίας

Βιβλία αράδες, γεμάτα ποτήρια

κι όλου του κόσμου τα μυστήρια

Μόνο εσύ δεν υπάρχεις

λίγο έστω να μ' αγκαλιάσεις

να μου πεις τρυφερά σ'αγαπώ

να μείνεις εδώ για καιρό

να γεμίζει ο χώρος ζωή

να υπάρχει για μένα πνοή

Τίποτα δεν λείπει απόψε

μόνο ο ήχος της φωνής σου,

το βλέμμα της δύναμής σου

κι εγώ για να ξεχαστώ 

βάζω ακόμα ένα ποτό

ανοίγω το ράδιο στη διαπασών

και περιμένω τη στιγμή που θα 'σαι παρών

Βασιλική Βήχα

Άτιτλο (της Βασιλικής Βήχα)

 Και δεν έχεις χρόνο άνθρωπε 
για τίποτα πια,
μόνο για τον εαυτό σου
εκεί βρίσκεις πάντα, ακόμα και στο πιο γεμάτο πρόγραμμά σου

Δεν έχεις αισθήματα καν
για κανέναν και για τίποτα
μόνο για τον εαυτό σου,
εκεί είσαι γεμάτος πάντα,
πλημμυρίζεις συναίσθημα για σένα- από σένα-με σένα

Δεν έχεις αγάπη για τίποτα σχεδόν
μόνο συμπόνια και οίκτο για κάτι που θα θίξει ίσως προσωρινά την ευαισθησία σου.
έχεις αγάπη όμως για σένα και τη δείχνεις παντού όπου βρεθείς και όπου σταθείς

Φοβάσαι πια μην πληγωθείς
από τις πληγές που άνοιξες μόνος σου
δειλιάζεις με όλα
προτιμάς την ασφάλεια του εγώ σου 
παρά να πάρεις το ρίσκο να νικήσεις έστω τους φόβους σου

Μα δεν φοβάσαι τα χειρότερα ποτέ
γιατί έχεις πάντα χρόνο,
άπειρο χρόνο, έτσι θεωρείς
ότι όλα είναι δικά σου, με το μέρος σου

Πόσο γελιέσαι άνθρωπε,
μια μέρα ίσως καταλάβεις
ίσως όμως και ποτέ.

Βασιλική Βήχα

Άτιτλο (της Βασιλικής Βήχα)

Ήρθα κοντά σου απόψε μυστικά

Να παίξουμε παιχνίδια απ' τα παλιά

Να σκαλίσουμε τις λέξεις και να φτιάξουμε ωραία ποιήματα 

Σαν εκείνα τα δειλινά που σου 'δίνα εκείνα τα αθώα τα φιλιά και σου υποσχόμουν ότι θα ερχόμουν πάλι και για πάντα

Σαν εκείνα τα αρώματα τα καλοκαιρινά που έφερνε η τράτα

Σαν το αεράκι στον Αη Νικολα που φυσούσε το φουστάνι κι εγώ σεμνά το σημαζευα

Και τώρα αυτά φαντάζομαι και μουσκευω από τα δάκρυα ότι έχω δικό σου

Αχ πως θα θελα η τύχη να μας εσμιγε πάλι να σου δειχνα για λίγο, πόσο σε περίμενα, το γράμμα που φύλαγα τόσα χρόνια...

Πάντα σε προσμενα και πάντα προσεύχομουν για σένα γιατί ήσουν κομμάτι της καρδιάς μου.

Πάντα θα σ' αγαπώ

Βασιλική Βήχα

Ο χρόνος (της Βασιλικής Βηχα)

Νωρίς βράδιασε πάλι

ο ήχος της σιωπής βουίζει στο κεφάλι

σε ποιον να μιλήσω και τι να πω

έρημοι δρόμοι, οδηγούν σε κενό

κι εγώ φοβάμαι τόσο μη δε σε ξαναδώ

Περνάει ο χρόνος, χωρίς να ζω

μόνο ελπίζω κι αναπολώ

χωρίς ανάσα, χωρίς σφιγμό

μόνη στο χάος ψάχνω να σε βρώ

όμως κολλάει και πάλι η ώρα

κι άρχισε κι αυτή η μπόρα

Ξημερώνει νομίζω σε λίγο

και θέλω τόσο να φύγω

να ζήσω όσο μου μένει

ελεύθερη, ευτυχισμένη

μα τι λέω Θεέ μου, αφού είμαι παγιδευμένη

Ψάχνω ένα τρόπο, να αποδράσω

να μπορέσω λίγο να σε φτάσω

σφιχτά να σ' αγκαλιάσω 

κι έτσι ίσως ησυχάσω

μα κολλάει πάλι η ώρα

κι άρχισε ξανά η μπόρα.

Βασιλική Βήχα

Σαν όνειρο μιας μέρας (της Βασιλικής Βήχα)

Τίτλος: Σαν όνειρο μιας μέρας

Συγγραφέας: Βασιλική Βήχα

Είδος: Νέα Ελληνική Ποίηση

Εκδόσεις: Πηγή

Έτος Έκδοσης:  2020

Σελίδες: 38

Σχήμα: 14 Χ 21

ISBN: 978-960-626-286-9

Τα βλέµµατά µας θα τα πουν όλα µες στη σιωπή µας
κι εµείς θα είµαστε τόσο δειλοί µέσα στην ενοχή µας…

Τα πιο µεγάλα σ’ αγαπώ
τα είπαµε σαν ξένοι…

Κι αν σου πληγώσουν την αγάπη,
µη φοβηθείς.
Αγάπα τους πιο πάνω από όσο αντέχουν…

Ένα όνειρο, όνειρο ζωής, όνειρο µιας µέρας, µιας στιγµής
έτσι κι εσύ, έτσι κι αυτό, έτσι και όλη µου η ζωή…
Όσα έζησα, όσα φαντάστηκα, όσα ένιωσα για µια µέρα αποτυπώνονται
σ’ αυτούς εδώ τους στίχους. Λόγια καρδιάς, λόγια ψυχής,
αληθινά, χαρούµενα και µελαγχολικά.
Λόγια γεµάτα συναισθήµατα…