Μία ανάσα, μία πνοή,
αρκεί να σου σώσει τη ζωή!
Αρκεί να σου την πάρει πίσω..
Μια ανάσα πριν το δάκρυ.
Μια ανάσα πριν το τέλος.
Πριν από αυτό το "αντίο".
Αυτό που κάνει την ψυχή καθρέφτη...
Χίλια κομμάτια.
Τα κορμιά φωτιά!
Ενα φιλί, μια ματιά,
και δύο ζωές μέσα σε μία στιγμή γίνονται στάχτη.
Μια στιγμή! Αυτό!
Τίποτα άλλο λιγότερο ή περισσότερο...
Μια στιγμή!
Μια ψυχρή στιγμή γεμάτη πόνο αλλάζει τα πάντα.
Μια στιγμή παρμένη μέσα απ' τη φωτιά,
μέσα απ' την κόλαση.
Και μετά σιωπή.
Κλείνει η πόρτα.
Σταματάει η πνοή και ο χρόνος τρέχει τρέχει.
Τρέχεις και εσύ ακίνητος, κοιτάς.
Απραγος!
Κλείνει η πόρτα,
δυναμώνουν οι παλμοί και ο χρόνος χάνεται.
Μια ανάσα, μία πνοή είσαι πάνω στα χείλη μου, στο λαιμό.
Το κορμί.
Ήσουν, πριν η ψυχή καθρέφτης γίνει.
Είσαι!
Ακόμα είσαι.
Για πόσο δεν ξέρω.
"Ίσως για λίγο" λέω"!
"Ίσως για πάντα" σκέφτομαι...
Λέω και δε φοβάμαι... σκέφτομαι και τρέμω!
