Το κεφάλι (του Αποστόλη Ζυμβραγακη)

 

Τον έβλεπαν να περπατά 
με το κεφάλι ψηλά
σε μια στάση περήφανη
αξιοζήλευτη
τον είχαν προειδοποιήσει
η στάση του αυτή 
προβλήματα θα προκαλούσε.
Στην αρχή 
πετούσαν στον δρόμο 
μάταια όνειρα
σε κάθε βήμα που έκανε με το κεφάλι ψηλά
να τα συνθλίβει
και όμως
δε σταμάτησε 
την αξιοπρεπή πορεία του.
Ύστερα έριξαν λάσπες
«αυτός ο υπερόπτης 
πώς θα συνεχίσει να πορεύεται 
με λερωμένα τα παπούτσια;».
Δεν υπολόγισαν ποτέ την καθαρή συνείδηση.
Δεν άντεχαν άλλο να βλέπουν 
ένα υψωμένο κεφάλι
τόσο να ξεχωρίζει 
απ’ τις σκυμμένες τους ζωές 
και απαίτησαν 
οριστική λύση με 
το κόψιμό του.
Μην απορείτε το λοιπόν
που πλέον βλέπετε ανθρώπους
να περπατούν με το κεφάλι κάτω.
Ίσως είναι που το θέλουν 
στη θέση του.

Αποστόλης Ζυμβραγάκης 

Εγκατάλειψη (του Αποστόλη Ζυμβραγακη)

Τα φύλλα το φθινόπωρο 
εγκαταλείπουν το δέντρο
όπως οι καλοκαιρινοί έρωτες 
αποδεσμεύονται
από τις δοθείσες υποσχέσεις αφοσίωσης.

Κρίμα για τον κορμό που πίστεψε και πάλι
πως θα είχε συντροφιά 
στον ανελέητο χειμώνα
τα φύλλα στα οποία χάρισε 
τους θερινούς χυμούς του.

Κρίμα και για την ψυχή που νόμισε ξανά
πως βρήκε καταφύγιο για να ξεχειμωνιάσει
στο σώμα που όλα τα ‘δωσε 
μέσα σ’ ένα καλοκαίρι.

Δεν τον αντέχουν τον χειμώνα
τα φύλλα και οι ψεύτες.

Αποστόλης Ζυμβραγακης

 Από την ποιητική συλλογή "Επαναπροσδιορισμός", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις 24γράμματα.

Συμβιβασμοί (του Αποστόλη Ζυμβραγακη)

 

Αν κάποτε επιτρεπόταν

κι ήταν κάπως εφικτό

από τον πλούτο της ελληνικής

όλα θα τα ασφάλιζα

εκτός από μια λέξη·

«Συμβιβασμός».

Έτσι που να μην ξέραμε

ποτέ μας τι θα πει

και πάντα να διεκδικούσαμε

για εμάς μονάχα το καλύτερο.

Από την ποιητική μου συλλογή "Επαναπροσδιορισμός", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις 24γράμματα.

Αποστόλης Ζυμβραγακης