Θα΄θελα να γύρναγα πολλές φορές το χρόνο πίσω.
Να κούρνιαζα στην αγκαλιά της νιότης μου,
με τη σοφία της ωριμότητάς μου.
Θ΄άλλαζα τη θέση πολλών πραγμάτων.22
Στο φωτεινό θα έβαζα περισσότερη λιαχτίδα.
Στο σκοτεινό θα έστελνα ένα αστέρι.
Στη πλάνη της σιωπής, θα έκανα κουβέντα.
Ίσως και να την ξεγελούσα να μου πει τι κρύβει.
Στο δάκρυ που έσταξε, θα έβαζα μια πινελιά χαμόγελου.
Μα πάνω απ΄όλα, εσένα θα΄θελα να ξεγελάσω.
Ένα χορό με τις νότες.
Ένα βραδινό περίπατο στην ακροθαλασσιά.
Ένα πρωινό με βουνίσιο αέρα.
Και κάπου εκεί, θα ψέλλιζα
ένα μικρό, τόσο μικρό Σ΄αγαπώ.
Θα ξέφευγε από τα χείλη
και θα γατζωνόταν στη στροφή.
Είναι ο καιρός για το φτου ξελευτεριά.
Είναι ο καιρός ν΄αγκαλιάσει το κύμα έναν αστερία.
Είναι ο καιρός να μπει από τη γρίλια φως.
