Χωρίς πουκάμισο (του Πάτροκλου Σεφεριάδη)

 

Όσο καταλαβαίνεις φεύγεις 
Τα ερωτηματικά στοιβάζονται 
Έχεις ευθύνη στα γεγονότα 
Στη ζωή η δημιουργία έχει τον πρώτο λόγο
Το καμένο δέντρο φέρνει λύπη
Ενα ζωντανό που έμεινε εκεί.
Διαδρομές που δεν οδηγησες
Ψεύτικα λόγια
Πριν τη γιορτή δεν ξεκινούν οι χοροί
Υποσχέσεις η λαίλαπα παρέσυρε
Πρόσωπα χωμάτινα δίχως βλέμμα
Θέλουν να πιστέψεις
Αναρωτιέμαι γιατί δεν σε ρώτησαν
Μήπως ο μύθος προϊδεάζει το ναυάγιο
Ίσως το καράβι  άραξε σε ξερά
Ο Καπετάνιος έχασε τα λόγια του
Οι ναύτες έπεσαν στη θάλασσα 
Το κύμα πήρε όσους βρήκε
Τα σωσίβια έμειναν στη πρυμνη...

Πάτροκλος Σεφεριάδης
Λέξεις από τη συλλογή
Ανοιχτό παράθυρο

Επιλέγω (του Πατρόκλου Σεφεριάδη)

 

Μόνος στο πλήθος

καταλαβαίνω το φόβο σου. 

Μέσα στο σπίτι  υποψία γενίκευσης

εταίρων αποκαλύψεων.

Η προηγούμενη ζωή

πριν ή ελευθερία αυτοκτονήσει.

Είσαι εκεί

το στόμα έχεις καλυμμένο μπορεί να σε γνωρίζω.

Επειτα ερημιά

μπορείς στην νύχτα να περπατήσεις.

Κοίταξε με 

 κοινός φόβος

με άλλο παρανομαστη.

Έχεις δικαίωμα

έχω επιλογή..

Πατροκλος Σεφεριαδης

Λέξεις από τη συλλογή

Ανοιχτό παράθυρο

Εξηγήσεις...(του Πατροκλου Σεφεριάδη)

Μου είπαν ότι γράφω προτάσεις

 ποιος να ξέρει τι κρύβει η ψυχή μου.

Αν ερωτεύτηκα μπορεί κανένας να διακρίνει.

 Αν θρηνω μέσα στη σιωπή το σεπτο πατέρα μου.

Αν ένα χάδι τρυφερό στα μαλλιά μου στο μέτωπο κυλάει.

Έχω ένα δωμάτιο σκοτεινό ανάβω ένα κερί και γράφω.

Μέσα στο μυαλό εικόνες ξεχάστηκε το παρελθόν μια απάντηση έχω να δώσω.

 Δεν υπάρχω στο πριν το μέλλον ακόμα παραπέρα δεν νοσταλγώ.

Στο τώρα έρωτας μόνο υπάρχει.... 

Πάτροκλος Σεφεριάδης

Λέξεις από τη συλλογή

Τόλμα αν μπορείς

Θέλω (του Πατροκλου Σεφεριάδη)

Θέλω οι λέξεις σε όμορφες στιγμές να καταλήξουν

ξέρω πολλοί υποφέρουν ίσως και ίδιος,

μα μπροστά από τον αγέρα η βροχή δροσίζει τη γη.

Επειτα ένα ουράνιο τόξο στο τέλος του φανερώνει τον ήλιο.

Δεν υπάρχει καιρός για προσωπικά δράματα μπορούν όλα τα χέρια να είναι μαζί

Σε μια καταιγίδα όλοι μια γροθιά μπορούμε...

Πάτροκλος Σεφεριαδης

Λέξεις από τη συλλογή

Η Αρχή

Δεν υπάρχει! (του Πατροκλου Σεφεριάδη)

 

Έμεινε ο κήπος 

 η χαρά της πρώτης συνάντησης

Τόσα σ' αγαπώ χαραγμένα

αίμα ξόδεψαν χωρίς πληγή να συναντήσουν.

Η  χλιδή

 στο απέραντο μουράγιο της ψυχής.

ένα χάδι τρυφερό τέμνεται στη φαντασία

Τα μάτια βλέπουν

 ότι η αυγή τους κρύβει

 στόμα

θέλει ανεκπλήρωτο φιλί να δοκιμάσει

Ο καιρός στέλνει πάμπολλες σκέψεις

η ζάλη στο μυαλό δεν σταματά.

Στου ονείρου τα λειβάδια ταξιδεύεις

δεν μπορείς τόν έρωτα να κρύψεις.

Πάτροκλος Σεφεριαδης

Λέξεις από τη συλλογή

Τα μάτια σου μιλούν.

Εκεί (του Πάτροκλου Σεφεριάδη)

Κοίταξε εκεί ανάμεσα στα δέντρα δίπλα στο ποτάμι,
άντρες γυμνοί ασκούνται,
 παλεύουν,
ήλιος καίει τα κορμιά τους,
όλα για τη γλυκιά πατρίδα.

Ήρθαν χρόνια,
ή φαντασία στέλνει σημάδια,
τα μάτια δεν μπορούν,
μα η ψυχή θυμάται.

Κάποτε δεν υπήρχαν τείχη,
η ανδρεία έφτανε για να σταματήσει κάθε απειλή.

Τώρα σκιες ζουν,
σε αυτή την πόλη,
πρόσωπα ανεκφραστα,
ψυχές κλεισμενες στα ντουλάπια του χρόνου,
 μάρτυρες μιας χαμένης Κυριακής,
μένουν στα ίδια.

Χαμένες δόξες,
πόσο μακριά πήγατε...
πάνω στην ασπίδα,
να γυρνούσα νεκρός.

Πάτροκλος Σεφεριαδης


Λέξεις από τη συλλογή
Τόλμα αν μπορείς

Δεν είναι κανείς (του Πατροκλου Σεφεριάδη)

Δεν είναι κανείς,
οι δρόμοι μοναχοι,
η σιωπή γέμισε τις πλατείες,
 ο βοριάς πόσα φύλλα να σήκωσε,
η πλάνη δηλητήριο.

Ο ύπνος αργούσε,
στο ξύπνημα
πάλι με τον τοίχο,
σιγά θα κουβεντιαζες.

Στη φυλακή μαθαίνεις,
 με το φόβο υπογραφεις συμβόλαιο,
αν τις αλυσίδες σπάσεις,
πόσος χρόνος,
απομένει στο φως.

Μία νύχτα ο έρωτας,
ο δόλος με την υπομονή,
μαζί κοιμηθηκαν,
τα υγρά σκορπισαν στο χώμα,

 Το είχαν πει.....
 εμείς στραβά αρμενιζαμε.

Πάτροκλος Σεφεριαδης

Λέξεις από τη συλλογή
Τόλμα αν μπορείς

Κοιτάζω (του Πάτροκλου Σεφεριάδη)

Κοιτάζω τα χείλη που μέσα από  σιωπή έδωσαν έρωτα,
 αναρωτιέμαι,
η πηγή του πάθους,
το σώμα βρίσκει,
αισθάνομαι  ζεστασιά,
όταν η φωνή ακουμπά στο χρόνο,
λειτουργεί σαν ζάλη,
η ηδονή λούζει τα κορμιά,
πρέπει να περιμένεις το ιδανικό,
γίνεται γιορτή,
εσύ ακούς το πόθο,
απέναντι στη χαραυγη,
κοιμάσαι δίπλα της στο ίδιο στρώμα,
 τα σεντόνια τυλιγμενα στο γυμνό κορμί, άλλοθι στη φωτιά που έκαψε τη νύχτα, έπειτα σε φιλώ στα βλέφαρα, τα δάχτυλα ακουμπούν το στήθος, δύο κύκλοι σε έντονο χρώμα, λειτουργούν σαν μαγνήτης,
 τα μάτια μου δεν μπόρεσα να πάρω.

Πάτροκλος Σεφεριάδης


Λέξεις από τη συλλογή
Τόλμα αν μπορείς

Συνάντηση (του Πάτροκλου Σεφεριάδη)

Συναντώ τον έρωτα κάτω από τα μέτρα μιας ποίησης,
προβάλω έμμεσα την αγάπη,
δικαιολογία ικανοποίησης αχόρταγου κορμιού,
ο ίδιος σατυρος ξεφεύγω από τα μάτια του κόσμου
έχω κρυφή χαρά, μιλώ με πάθος αυτοσχεδιαζω λέξεις,
ηδονές απλόχερα μοιράζω,
τα βραδιά γίνονται ιδανικά,
οι ψυχές πείθονται,
φτάνει λίγο καλοσύνη,
καταλαβαίνω το ρυθμό της σκέψης,
προλαβαίνω κάθε επιθυμία,
στην παγίδα απώτερος στόχος,
θύματα γυρεύω.

Αναρωτιέμαι πως μπορώ,
τη μέγιστη τέχνη να εξευτελιζω,
έναν τυχαίο οργασμό,
κανείς δεν καταλαβαίνει,
έχει την προσοχή του,
η νύχτα
 ένα κουβάρι,
 ξετυλίγει  μοναξιά.

Με έμμεσο συμφέρον,
ζητώ ικανοποίηση  κορμιού,
δεν σταματώ τον κατήφορο,
άλλωστε τη μάσκα κάθε μέρα
αλλάζω,
τα βραδιά γεμάτα υπάρξεις,
παρηγορεί ο τόνος της φωνής.

Πάτροκλος Σεφεριάδης

Λέξεις από τη συλλογή
Τόλμα αν μπορείς