Σκότωνα τον εαυτό μου κάθε βράδυ κάτω από τα σεντόνια
δηλητηριάζοντας τις ανατολές μου.
Κατάφερες να με κάνεις χιλιάδες κομμάτια
και πάνω σε ερείπια
να περπατώ σωπαίνοντας.
Σε συντρίμμια ωρίμασα
κι απ' το σκοτάδι μεγάλωσα μέσα μου
για να μπορώ να βγαίνω στο φως με το χαμόγελο της ψυχής
Ήμουν ο λύκος της αλλοφροσύνης σου
κι αν έγινα κι εγώ αυτό το άγριο θηρίο για λίγο,
του οφείλω πολλά,
γιατί έβγαλα φτερά να μπορώ να πετάω μακριά
και να στέκομαι ακέραια στο διάβα μου.
Μαρία Βούλγαρη
Από την ποιητική συλλογή
Σολ Δίεση Μινορε
