Ειναι στιγμές (της Αθανασίας Δαμπολιά)

Κι είναι στιγμές........
που σε ψάχνω παντού.
Κι αγγίζω τα πάντα γύρω μου.......
μήπως σε βρω.
Τα μάτια ερμητικά κλειστά
στης φαντασίας την πεθυμιά,
μια σου εικόνα να δω.
Κι εσύ λείπεις...... λείπεις......
Είσαι απών.
Κι εγώ ν` αγγίζω τα πάντα
κοκαλωμένη εκεί.......
για μια σου θύμηση.......
Μα, μάταια.
Είχες φύγει προ πολλού......
Απλά εγώ νόμιζα πως ήσουν μαζί μου.
Κι εσύ είχες φύγει......
Και τώρα τί ;
....... να ψάχνω γύρω μου την παρουσία σου
με μάτια ερμητικά κλειστά......
μόνο για μια σου θύμηση......
Και δεν υπάρχεις. Όχι.
Δεν υπάρχεις.
Δεν υπήρχες ποτέ.

Αθανασία Δαμπολιά

7-1-2018