Ανεκπλήρωτος έρωτας (Συνεργασία)

Ποτέ τα χέρια της δεν τον άγγιξαν

και ποτέ δεν του είπαν ένα φανερό σ' αγαπώ.
Όλα τα έλεγε μέσα στη σιωπή της,

τις ώρες τις δύσκολες τις σκοτεινές.
Ποτέ τα βλέμματα τους δε διασταυρώθηκαν

πάνω από τρία δευτερόλεπτα,

μα ακόμα και αυτά ήταν αρκετά για εκείνη.
Αυτά τα τρία δευτερόλεπτα

χανόταν στη ματιά του

και κολυμπούσε στη πράσινη του

υγρή λιμνούλα (Β.Μ)

Και σαν κλείνει τα μάτια της

βλέπει τον εαυτό της που χόρευε

δίπλα στην μπαλαρίνα

στο κέντρο του Λούνα Παρκ.
"Έλα να ανεβούμε", φώναξε
και κείνη παιδί δειλό κοντοστάθηκε.
Πόσο φοβόταν εκεί ψηλά
"Θα είμαι εγώ μαζί σου", της είπε

"εγώ θα σε προσέχω πάντα"

και λικνίστηκε η μπαλαρίνα,

παρασέρνοντας τους στο χορό της.
Και άκουγε τους χτύπους της καρδιάς της
στο άγγιγμα του και χόρεψε μαζί του

τον πρώτο και τελευταίο χορό της

στην αγκαλιά του (Σ.Τ.)

Ξαφνικά ανοίγει τα μάτια της.

Αυτός αγνοούσε τη μυρωδιά του φιλιού της

και την αφή του μεθυσμένου της αγγίγματος

κι όμως στο όνειρο του χθες το βράδυ

τη φιλούσε με πάθος και την κοίμιζε

πάνω στην κούνια του φεγγαριού.
Τα αισθήματα θέριευαν

κι οι διάλογοι δίναν και παίρναν

μόνο μέσα στο μυαλό τους...
Το σ' αγαπώ γινόταν βαρκούλα

που τους αρμένιζε στα ανοιχτά

μιας βαθιάς κατακόκκινης φαντασίας.
Κουπιά τα ερωτικά χαμόγελα

που εκδηλώνονταν κάθε στιγμή,

δίχως πια να κρύβονται

στης ντροπής την ομπρέλα (Β.Μ.)

Μα τι ήταν να κλείσει ξανά τα μάτια της.

Πριν τον χάσει, πριν το άγγιγμα του

γίνει βέλος στην καρδιά της.
Πριν τα λόγια που δεν είπε άπονα

σκορπίσουν τη χαρά της,
πριν τολμήσει μέσα στα μάτια της

να ταξιδέψει το βλέμμα του.
Πριν να του πει το "σ' αγαπώ"

σταμάτησε ο χορός

και έπαψε το άγγιγμα του

και σταμάτησε η καρδιά της

σε εκείνη τη στιγμή

την μοναδική

για μια ζωή (Σ.Τ.)

Μα η αλήθεια στέκει εδώ.

Χρόνια πέρασαν κι οι δρόμοι τους

δε διασταυρώθηκαν ποτέ.

Έρωτας ανεκπλήρωτος ακόμη

τα βράδια τους τυραννά,

σαν μια πονεμένη θύμηση,

σαν κάποιο απωθημένο,

 που τις νύχτες ξυπνά

και τσιμπά αναίσχυντα το μυ

της ύπαρξης μας.

Εισχωρεί στον χτύπο μέσα

και τραγουδά το όνομα το λατρεμένο.

Το όνομα που στο άκουσμα του

ακόμα ριγούν. (Β.Μ.)

Τα μάτια κλείνει στερνή φορά.

Χρόνια πέρασαν και οι δρόμοι τους

δε διασταύρωσαν πουθενά.

Μόνο μια μπαλαρίνα

στο κέντρο του Λούνα Παρκ

θυμόταν πια

Κάθε φορά που λικνίζονταν

ανέμελα τα καινούργια ζευγάρια

στην αγκαλιά της, 
άκουγε τον χτύπο της καρδιάς 
που έσπαγε

άκουγε τον χτύπο της καρδιάς

που αιμορραγούσε.

Όσο κρατάει ο χορός της μπαλαρίνας

τόσο κράτησε και ο έρωτας (Σ.Τ.)

Β.Μ.  Βάγια Μπαλή

Σ.Τ.  Σοφία Τανακίδου