Ο χρόνος που σβήνει
δώρα σου αφήνει,
σκέψεις πολλές,
φευγαλέες ματιές
σε όνειρα, ευχές.
δώρα σου αφήνει,
σκέψεις πολλές,
φευγαλέες ματιές
σε όνειρα, ευχές.
Ο χρόνος που σβήνει
δρόμους σου κλείνει.
και δρόμους ανοίγει...
Όνειρα ψεύτικα
μεμιάς μας τα πνίγει...
δρόμους σου κλείνει.
και δρόμους ανοίγει...
Όνειρα ψεύτικα
μεμιάς μας τα πνίγει...
Κρατώ περιθώριο
στου χρόνου την σκόνη.
Τα μάτια κλείνω
σ' οτι την ψυχή μου παγώνει.
Όνειρο κάνω στο αληθινό,
παράθυρο ανοίγω
στο πιο φωτεινό.
στου χρόνου την σκόνη.
Τα μάτια κλείνω
σ' οτι την ψυχή μου παγώνει.
Όνειρο κάνω στο αληθινό,
παράθυρο ανοίγω
στο πιο φωτεινό.
Στην λήθη βυθίζω
καθε κραυγή,
κρατάω το φως
άσβεστο μες την ψυχή,
βυθίζω το ψέμα και το μιαρό,
κρατάω ανθρώπους
με ήθος αγνό.
καθε κραυγή,
κρατάω το φως
άσβεστο μες την ψυχή,
βυθίζω το ψέμα και το μιαρό,
κρατάω ανθρώπους
με ήθος αγνό.
Ο χρόνος που σβήνει
μ αγαπη θα κλείσει...
Μ' άστρολουστο όνειρο
που δεν θα λυγίσει...
Θα αντέξει στης ζωής
τον ρυθμό
δεν θα σβήσει,
στο μαύρο κενό.
μ αγαπη θα κλείσει...
Μ' άστρολουστο όνειρο
που δεν θα λυγίσει...
Θα αντέξει στης ζωής
τον ρυθμό
δεν θα σβήσει,
στο μαύρο κενό.
Χρύσα Νικολάκη copyright
28.12.2017
28.12.2017
Έλεγχος καταχώρησης!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή