Ας ολοκληρώσουμε (του Βασίλη Σπανού)

Των ωρών μου το κατάμονον τέρας
ενηλικιώθη αποτόμως εψές βράδυ
βρίζοντας τα σπερματοδοχεία του σύμπαντος.
Πότε θ' αρπάξουν τα χερούλια της ανομβρίας
οι έναστροι αυτοκράτορες
που αιώνες τώρα πλαγιάζουν αμέριμνοι διερωτήθη.
Πότε θα φθάσουν επιτέλους στην ολοκλήρωση;
Τόση γονιμοποίηση περιμένει εδώ σε τούτον τον πλανήτη
μίαν μονάχα κίνηση
την κίνηση την Ηρακλείτια των αντιθέτων.
Παραπέρα δεν πάει, ο θάνατος είναι ολούθε τριγύρω
βιάζει και ασελγεί αδίκαστος ανερυθρίαστος σάτυρος
εκείνα που ώφειλαν
να προστατεύσουν οι κραταιοί οφθαλμολάγνοι.
Τα κράτη άλλα ρημάδια, κι' άλλα παμφάγα όρνεα,
εκτροχιασμένα τραίνα τα μεν κι' εργαστήρια ολέθρου τ' άλλα
μετρούν πτώματα η πωλούν πολέμους και φτώχεια.
Πόσον ανήλικα είναι τα βήματά μας ακόμη
παρότι ενηλικιώθηκαν οι βιβλιοθήκες κι' οι μέρες μας
από ποιήματα, ιστορία και φιλοσοφικά εγχειρίδια.
Τις ευθύνες παραπέμπουμε στους θεούς και στην μοίρα μας
αμφισβητούντες χασκογελώντας
πότε την λογική και πότε το συναίσθημα.
Είναι καιρός να ηχήσουν οι κώδωνες και οι σάλπιγγες
και οι συστοιχίες του εδώ και μη παρέκει
με οβίδες από πράξεις
να διαρρήξουν τον υμένα του μέλλοντος.


Βασίλης Σπανός