Νιώθω τον χρόνο να περνάει, και εγώ μέσα του να χάνομαι.! Εγκλωβισμένη μέσα σε μια κλεψύδρα να ψάχνω τρόπο να αντιδράσω, να βγω, να δραπέτευσω..!!
Ο χρόνος μου τελειώνει και εγώ μαζί του νιωθω να καταστρεφομαι..!
Κάθε κοκκος άμμου που ξεγλυστραει είναι ένα μικρό κύτταρο του κορμιού μου, της ψυχής μου και της σάρκας μου..!
Χάνομαι μέρα με την μέρα, στην δική μου δίνη, στην δική μου λήθη, στον δικό μου λαβύρινθο..!
Σκέψεις και φόβοι, μια ζωή χαμένη μια ζωή μισή..!! Φεύγει ο χρόνος, τελειώνει η νύχτα και εγώ κενή, να προσπαθώ να συμφιλιωθώ με το παρόν μου..!
Ενα παρόν αβέβαιο, ένα παρελθόν σκοτεινό και το μέλλον μου λευκό. Δεν ξέρω, τι να σκεφτώ, δεν ξέρω αν θα νιώσω..!!
Ταξιδεύω μέσα σε χρόνους, σε πολιτείες και σε χωρες..!! Ανοίγω τα μάτια και είμαι ακόμη εκεί. Μέσα στην κλεψύδρα μου, να χάνομαι, κομμάτι κομματι, σάρκα και ψυχή..!!
Σοφία Σταθαρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου