Άτιτλο (της Εύας Κοτσικου)

Μέσα σε ένα φάκελο τοποθέτησα,
προσεκτικά, τα εύθραυστα κομμάτια του εαυτού μου και τον ταχυδρόμησα στη διεύθυνση μου.
Όταν θα τον παραλάβω θα με συναρμολογήσω εκ νέου.
Θα κολλήσω τα κομμάτια και θα με κάνω δυνατή.
Τόσο που να μη μπορέσω ποτέ να χωρέσω ξανά σε ένα φάκελο.
Υπόσχομαι.


Εύα Κοτσικου

Άτιτλο (της Τζούλιας Παπα)

Ψάχνει μέσα στο πλήθος
ένα γνώριμο πρόσωπο.
Προσπαθεί να ακούσει
μέσα στις φωνές του κόσμου,
μια οικεία, γνώριμη φωνή
να λέει το όνομά της.
Κοιτάζει τους περαστικούς στα μάτια, μήπως δει ένα οικείο βλέμμα.

Κοιτάζει και  παρατηρεί,
μήπως δει το πρόσωπο,
το χαμόγελο που αναζητά.
Μήπως μυρίσει ένα γνωστό
μεθυστικό άρωμα,
μήπως δει,
μήπως ακούσει κάτι.

Η ώρα περνάει...
Δε βλέπει, δεν ακούει τίποτα.

Βάζει τα χέρια της στις τσέπες
του παλτού της.
Έχουν παγώσει κι αυτά..
Χαμηλώνει το κεφάλι,
να μη βλέπει πια αδιάφορες μορφές και συνεχίζει μόνη μέσα στο πλήθος.

Μόνη....
μέσα σε εκείνο
το αδιάφορο πλήθος
της μοναξιάς της..


Τζούλια Παπά

Άτιτλο ( της Γεωργίας Κιτσούκη Βασιλειάδου

Τέλος λοιπόν
Κέρδισε το παράλογο
στη λογική του νόμιμου
Το ηθικό δεν συμβάδισε
Ίσως έγινε ακμαίο
με τόση πίεση που εξασκήθηκε
στις πλάτες μιας ανυπόμονης υπομονής
Παρόλα αυτά, πάντα πονάει
η αποχώρηση από τα συνήθη
ή τα μεγαλειώδη κεκτημένα
κυρίως στις ήττες
Ω ναι, ηττήθηκα
Ήταν όρος απαράβατος άλλωστε
Αντίο δεδομένα μου
Αύριο θα πάψω να σκέφτομαι
να μετράω, να υπολογίζω
Λέω να κάνω ένα μεγάλο διάλειμμα
Όσο να μάθω να περπατάω
χωρίς δεκανίκια.


Γεωργία Κιτσούκη Βασιλειάδου

Άτιτλο (της Παυλίνας Στυλιανού)

Χάθηκαν τα κλειδιά,
 και η ψυχή έμεινε κλειδωμένη σ'ένα μπουκάλι με κοχύλια αγάπης
Ένα αμυδρό χαμόγελο στα χείλη καρτερεί
να ανθοβολήσει  άνοιξη,
να ξεχειλίσει αγάπη,
να μυρίσει τα ανθισμένα γιασεμιά,
κι άμα καταφέρει να απελευθερωθεί
η ψυχή πετάει από το παράθυρο!


Παυλίνα Στυλιανού

Άτιτλο (της Έλενας Μαυροειδή)

Κι έπεισα τον εαυτό  μου 
πως μπορώ να σε συναντώ  παντού ...

Να μυρίζω το άρωμα σου
σε κάθε λουλούδι,
να μιλώ μαζί σου με σιωπές ...

Σε κάθε φύσημα  του  αέρα,
να ανοίγω τα χέρια μου 
να σ' αγκαλιάζω ...

Μέχρι  που συνήθισα
να ζω μακρυά  σου ...

Έλενα Μαυροειδή