Άτιτλο (της Τζούλιας Παπα)

Ψάχνει μέσα στο πλήθος
ένα γνώριμο πρόσωπο.
Προσπαθεί να ακούσει
μέσα στις φωνές του κόσμου,
μια οικεία, γνώριμη φωνή
να λέει το όνομά της.
Κοιτάζει τους περαστικούς στα μάτια, μήπως δει ένα οικείο βλέμμα.

Κοιτάζει και  παρατηρεί,
μήπως δει το πρόσωπο,
το χαμόγελο που αναζητά.
Μήπως μυρίσει ένα γνωστό
μεθυστικό άρωμα,
μήπως δει,
μήπως ακούσει κάτι.

Η ώρα περνάει...
Δε βλέπει, δεν ακούει τίποτα.

Βάζει τα χέρια της στις τσέπες
του παλτού της.
Έχουν παγώσει κι αυτά..
Χαμηλώνει το κεφάλι,
να μη βλέπει πια αδιάφορες μορφές και συνεχίζει μόνη μέσα στο πλήθος.

Μόνη....
μέσα σε εκείνο
το αδιάφορο πλήθος
της μοναξιάς της..


Τζούλια Παπά