Ταξίδι στο χώρο της ποίησης και του λόγου. Ένας χώρος έκφρασης ανοιχτός σε όλους.
Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2020
Χαμογέλα μου (της Μαρίας Δημοτακη)
Μου χαμογελάς
και απλώνεται μπροστά μου
μία ανοιχτή θάλασσα χαράς,
που τα μάτια
δε χορταίνουν το άπειρο.
Γίνεται η στιγμή μαγική.
Άκου την νεράιδα!
Υμνεί τον ήχο του γέλιου σου.
Νότα που αντηχεί στη ροή του ποταμού.
Ρέει άφθονο, και γω μαζί.
Δες! Γράφει σε περγαμηνή,
τους όρκους της αγάπης μας.
Και εσύ άγγελέ μου, δίπλα της
φυλάς σταυρό,στην καρδιά μου.
Βρέχει.
Μα αυτή τη φορά, μου χαμογελάς!
Η βροχή, ξεπλένει τους θορύβους
απ'το πουθενά μου.
Και γω αντιλαμβάνομαι τόσο μικρή την απόσταση,
από τη γη,
έως ετούτο, το ευλογημένο σύννεφο.
Μου χαμογελάς και χάνομαι
στον Ουρανό του κόσμου
που αισθάνεται για πρώτη φορά,
το ελάχιστο της απεραντοσύνης του.
Μα δες!
Τα άγρια άλογα σπάνε τους φράχτες. Κατακτάς το χαμόγελό σου.
Αν είναι να χαθώ,
ας χαθώ στο χαμόγελό σου.
Χαμογέλα μου.
Μαρία Δημοτακη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Καταπληκτικό καλόταξιδο Μαρία μου!!! ❤️
ΑπάντησηΔιαγραφή.!!!!!!'''''Και εσύ άγγελέ μου, δίπλα της
ΑπάντησηΔιαγραφήφυλάς σταυρό,στην καρδιά μου.''.....αντικαθρεπτιζεται το καρφωμα του χαμογελου Σου στον σταυρο.....χαμογελο στο χασιμο''.....δωσ'μου ενα φιλι.Μονο ενα.....να γραφτει στην περγαμηνη.....δεν ειναι θυμος το συναισθημα που πηρε τον ελεγχο του μυαλου σου.....μουδιασμα.....η γραφη σου.....''μία ανοιχτή θάλασσα χαράς,''.....Νοηματα.....συγχαρητηρια.....ηλιοφωτη καλημερα.....☔️'''''!!!!!
.!!!!!!'''''Και εσύ άγγελέ μου, δίπλα της
ΑπάντησηΔιαγραφήφυλάς σταυρό,στην καρδιά μου.''.....αντικαθρεπτιζεται το καρφωμα του χαμογελου Σου στον σταυρο.....χαμογελο στο χασιμο''.....δωσ'μου ενα φιλι.Μονο ενα.....να γραφτει στην περγαμηνη.....δεν ειναι θυμος το συναισθημα που πηρε τον ελεγχο του μυαλου σου.....μουδιασμα.....η γραφη σου.....''μία ανοιχτή θάλασσα χαράς,''.....Νοηματα.....συγχαρητηρια.....ηλιοφωτη καλημερα.....☔️'''''!!!!!