Πέμπτη 31 Μαΐου 2018

Γλώσσα επικοινωνίας (της Βηθλεέμ Νασλα)


Φωνη
Μιλα, πες, ασε τα λογια να κυλησουν!
Κινηση
Κι αν φωνη δεν εχεις, πες το με τα χερια σου στη νοηματικη!
Γραφη
Ο φοβος να ακουστεις δε σε σταματα, γραψε στο χαρτι, κατεθεσε σε μια κολλα λευκη, ολα οσα θες να εκφρασεις!
Οραση
Με μια ματια και μονο μπορεις να κανεις τους αλλους να καταλαβουν!
Τεσσερις τροποι επικοινωνιας, μα εσυ δε διαλεγεις κανεναν. Επιλεγεις να μενεις ησυχος, αθορυβος, κλεισμενος μεσα σ ενα καβουκι. Αορατος μεσα σε τοσο κοσμο που γυρω σου επικοινωνει! Δεν υπαρχεις στο συνολο κι ομως δηλωνεις παρον.
Κι εχεις τοσο ωραια φωνη!
Πες το τραγουδωντας. Σπασε τη μονοτονια κι ασε ολα οσα θες να φωναξεις να βγουν μεσα απ τα ηχεια.
Γραψε μουσικη και ζωγραφισε τα πιστευω σου πανω στο πενταγραμμο, ξεκινωντας με ενα κλειδι του σολ.
Χορεψε και δειξε αυτο που θες με τις κινησεις σου.
Κοιταξε βαθεια μεσα στα ματια κι εκεινα θα πουν την αληθεια.
Προσεξε ομως μη παρασυρθεις, νοημα να χει οτι πεις, μη σπαταλισεις λογια!
Λεξεις καθαριες, κινησεις ευελικτες,  γραφη που κυλαει και βλεμμα διαφανο!


Βηθλεέμ Νασλα



Τετάρτη 30 Μαΐου 2018

Της κατά Θάσον Θαλάσσης (της Καλλιόπης Τσούχλη)




Έλα και γδύσε τώρα το σκοτεινό σου χρώμα,
και φόρεσε της θάλασσας το γαλανό το σώμα,
να σε ρεχτούν οι άνεμοι και τα λευκά πουλιά,
να σου χαρίσουν κύματα μια θάλασσα γουλιά.

Πόθε γλυκέ του ονείρου μου – πόθε ταξιδεμένε,
που σ’ αγκαλιάζει πέλαγος! Θρηνείς ξενιτεμένε.
Που σε ζητούν τα χείλη και τ’ αδειανό μας σπίτι,
σ’ αποζητά κι ο ουρανός να λάμψει τον αστρίτη.

Έρμη γυναίκα μοναχή κι η νύχτα που σμιλεύει,
να πάλλεται να νείρεται! Κι ο πόνος να χορεύει.
Κι εγώ πια δεν μπορώ μονάχη να βουρκώνω,
και μόλις κοιμηθώ θαρρώ πως σ’ ανταμώνω.

Πάρε του Νόστου το στρατί και την δική πυξίδα,
για να περάσεις σύννεφα και να γευτείς πατρίδα,
για να φιλήσεις χείλη και να κρυφτείς σ’ αγκάλη,
κι εκείνα τα ματάκια μου που καρτερούν τα κάλλη.


Καλλιόπη Τσούχλη




Τρίτη 29 Μαΐου 2018

Η υπομονη ειναι Αρετη (του Αντώνη Παλαιολόγου)


Στην ζωη αν δεν εχεις υπομονη,
δεν μπορεις να ζησεις..
Αμα βιαζεσαι να ζησεις,
χανεις την ουσια..
διαλεγεις τι θελεις.
Ουσια ή μια ψευτικη ζωη?..
Ο Χαρος δεν εξαιρει..
Για ολους παντα ειναι εκει,
παντα πιστος στο ραντεβου του..
Έχε υπομονη και απολαυσε την διαδρομη..
Αλλιως τρεχα..
Χανεις τα παντα σε στιγμες
και δεν ζεις καν την ουσια της ζωης..
δικη σου η επιλογη..
Αλλωστε..μην το ξεχνας..
Η Υπομονη ειναι Αρετη...


Αντώνης Παλαιολόγος






Δευτέρα 28 Μαΐου 2018

Θεατρική πλοκή (της Νέλλης Κουμεντάκη)


Άλλα μου
έταξε η ζωή,
κι' άλλα μπροστά μου
βρήκα καρτερικά περίμενα,
μα σε γρανάζια μπήκα!

Ήταν όλα
ψεύτικα γεμάτα,
παραμύθια στα θέλω μου,
έκανα υπομονή ώσπου  κι αυτά,
ξεφτίσαν!

Άλλοι είπαν της μοίρας,
το γραμμένο άλλοι αν μπορείς,
βάλε εσύ στον εαυτό σου τάξη,
θολό ταξίδι ευελπιστώ σε μια,
καινούρια τάση!

Αυτή η ζωή δεν
μου αξίζει ν' αποφασίζει,
άλλος για μένα δεν μπορεί πρίν,
γεννηθούν τα όνειρα να είναι πεθαμένα!

Θεατρική πλοκή,
είναι αυτή που ζώ
θέατρο του παραλόγου,
επιμονή στο τίποτα σ' ένα
αφαιρετικό του λόγου!

Δεν δραπετεύω,
είμαι εδώ στο
παραληρημά μου,
στοχάζομαι τ' αλλοτινά τα,
δίκαια τα δικά μου,
μα καίγεται η καρδιά μου!


Νέλλη Κουμεντάκη




Σώματα (του Ντίνου Γλαρού)


Σώματα βαρειά που περπατάνε κουρασμένα στο χρόνο
σε δρόμους αδιάβατους ακολουθούν ομιχλώδη σκιά
κλεψύδρα ασταμάτητη με χίλιους κόκκους μετράει ψυχρά,
άραγε μετά υπάρχει άλλο ή αυτό είναι μόνο;

Άραγε μετά τι να μας μένει μα και τι μας αφήνει
τελειώνουμε, τάχα μου, ή μπας δεν έγινε ακόμα η αρχή;
Νεκρός είσαι, ξέρε το, αν λησμονήθηκες πίσω στη Γη.
Σώματα βαριά η ομορφιά σας σαν κύκλος που κλείνει.


Ντίνος Ι Γλαρός  

από τη συλλογή ΣΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΝ ΑΚΡΗ (ποιήματα 1997-2017)

Δεκέμβρης 2001-Μάρτης 2002