Άτιτλο (του Ιωάννη Τούμπα)

Μπορούν να πετάξουν ελεύθερα τα πουλιά. 
Όμως κι εμάς ένα βήμα μας χωρίζει από τον ουρανό.
Όταν αγαπιούνται οι άνθρωποι είναι σα να πετούν...
Όλοι κάτι έχουμε χάσει...
Εχουν τον καιρό τους οι λυπες και οι στεναγμοι... 
Μα όταν αγαπιούνται οι άνθρωποι είναι σα να πετούν...
Σα να γυρίζουν μετά από πολλά χρόνια πίσω στην πατρίδα τους...
Πίσω στην αρχή... 
Και πάρα πολλοί εύχονται να πέθαιναν τότε...
Εκείνη τη στιγμή
που βλέπουν την λάμψη της ευτυχίας στο πρόσωπο π' αγαπούν... 
γιατί μόνο εκεί ζουμε. 
Εκεί και πουθενά αλλού. 
Γιατί τώρα καταλαβαίνουν 
ότι πιο πριν δεν έζησαν... 
Γιατί το μέλλον έχει 
τον πόνο του τέλους
Και μαθαίνουν τώρα
πως δεν υπάρχει ένα πιόμορφο τέλος...
Παρόταν είναι  μια αρχή το τέλος.

Ιωάννης Τουμπας