Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2021

Άτιτλο (της Κρυσταλιας Κοσμά)



Η σιωπή και η μοναξιά ακολουθούν τα βήματα μου....
Κι ένας ύπνος βαθύς δίνει διέξοδο στα πιο αληθινά μου αισθήματα....
Κι είναι κι αυτό το δάκρυ που τρεμοπαίζει μόνιμα στην άκρη του ματιού μου....
Όλα μα όλα θάβονται κάτω απ' τα σύννεφα της θλίψης....
Όλα μα όλα ξεγυμνώνονται κάθε που ένα χαμόγελο φυτρώνει στην ψυχή μου....
Και σπάω σε χιλιάδες φλόγες...και φλέγομαι ολόκληρη....και μαζί με μένα καίγονται όλα όσα ποτέ έχω ποθήσει....
                                              

Κρυσταλια Κοσμά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου