Στάχτες (του Νίκου Βαρδακα)

 

Όταν με νιώσεις να γεννιέμαι απ΄τις στάχτες
θα θυμηθείς πώς με πέταξες στις ράγες.
Όταν με βρεις μέσ’ τις τσέπες σαν χαρτί
που το έσκισες γελώντας, θα ξεφύγω απ΄την ντροπή
κρατημένος απ΄του ονείρου τους ιμάντες.
Όταν στην άκρη μιας αυγής, γίνω λουλούδι που
ανθίζει εκεί θα είσαι η αρχή, σε ένα δρόμο που
τελειώνει η ζωή.

Νίκος Βαρδακας