Καθώς ο καιρός φεύγει
φεύγω κι εγώ μαζί του
δεν έχω άλλη επιλογή
δεν θέλω να με αφήσει πίσω ...
Μόνο μικρές στιγμές δραπετεύω
και πάω στο χθές
σε κείνο το φθινόπωρο
στη λίμνη, κι είναι όλα ίδια
όπως τότε ...
Ακόμα κι η βάρκα στέκεται εκεί αντιστέκοντας στον καιρό
μας περιμένει,
τα κρινάκια του φθινοπώρου
που τόσο αγαπούσες, όλα ίδια
μα έρημα ...
Κι ο χρόνος συνεχίζει το δρόμο του
κι εγώ ακολουθώ,
πέρνοντας τις αναμνήσεις
για συντροφιά,
σε αυτές τις μικρές στιγμές
που απουσιάζω,
κι επιστρέφω στο όνειρο ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου