Στη μητέρα μου
Η μορφή σου πλανάται αέρινη
στις νύχτες των παιδικών μου χρόνων
να πλάθεις παραμύθια στο προσκεφάλι μου
χωρίς στοιχειά και κακές μάγισσες,
μα με λευκά άλογα και νεράιδες
που άγγιζαν την αθώα μου ψυχή
και την ταξίδευαν…
Σφάλιζες πάνω στο στήθος μου
το χέρι σου ερμητικά,
θωπεύοντας τους χτύπους της καρδιάς μου
κι ανάσαινες με μυριάδες πνοές
αγωνίες και εφηβείας σπαράγματα.
Κρατούσες σφιχτά την ύπαρξή μου,
μην τύχει και την κλέψουν
τα λόγια τα περαστικά
και τα φτηνά ξελογιάσματα…
“Να προσέχεις…”, μου έλεγες
με βλέμμα που έκρυβε φόβο
κι’ ηχούν ακόμα στ’ αυτιά μου
οι λέξεις οι πολύτιμες.
Μα πριν προλάβω ν’ ανοιγοκλείσω τα μάτια μου
πρόσεξα τα χρόνια
που σαν αέρας σκόρπισαν
και τα λόγια σου χάραξαν την καρδιά μου…
Όλα ήταν γραμμένα σ’ αυτό το ανήσυχο βλέμμα σου…
Ποιητική Συλλογή "Απρόσμενη Άνοιξη" (2016)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου