Μη φεύγεις, μη λιποτακτείς,
κρατώ τις νύχτες σαν αγίασμα,
κρατώ τις μέρες σαν ευάλωτες καρδιές
και στις προσφέρω με μία λατρεία,
με μία παράδοση, εγώ το δικό σου κεκτημένο,
που δε σε άφησε στιγμή, που δε σε πρόδωσε.
Μη φεύγεις, πιάσε τις κόκκινες γέφυρες και γίνε πάλι δρόμος,
Δρόμος να ταξιδέψουν οι πόθοι και οι ανάσες μας.
Μη φεύγεις, γιατί δε θα ξανά βρεις διέξοδο με το όνομά μου αν θελήσεις κάποτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου