Ω! Γυναίκα της πρωτόπλαστης ομορφιάς,
δος εις εμέ σήμερον την Άνοιξη του φιλιού
και της αγκαλιάς το περίπαθο σφίξιμο...
Και την Ιερή σου λέξη,
οίνος από τα χείλη σου, στα χείλη μου να κυλισθεί,
και στην καρδιά με ιμάντα να δεθεί αιμάτινο.
Έτσι που το σ Αγαπώ να μην λύεται,
παρά μονάχα στο δίχτυ των αρτηριών
να περιφέρεται, ως όρκος ακατάλυτος...
Και δος εις εμέ σήμερον Γυναίκα,
την δύναμη της τρυφερής ματιάς,
άστρο νύχτιο,
ποτέ το εισιτήριο να μην χάσω της ζωής,
στων Εγώ, τα ολισθηρά μονοπάτια...
Τι ΄ναι βαρύ το ολίσθημα,
και διάφανο της ψυχής το κρύσταλλο,
και μόνο τα πατήματα της Αγάπης αντέχει...
Ο Πίνακας είναι της εξαίρετης ζωγράφου
Φωτεινής Παππά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου