Αν κάτι έμαθα από τον θάνατο
είναι να μην αντέχω την συμβιβασμένη ζωή
Έτσι από τότε που ο πατέρας έφυγε
κι έμεινα να μεγαλώνω μόνη πια
κρεμάω ποιήματα στα τζάμια
και δεν κοιτάζω καθόλου τους ανθρώπους
Αν με δείτε να μην σας χαιρετώ
είναι γιατί όντως δεν σας είδα
Έχω μια έγνοια,
που πάει το βελούδο από το φτερό της πεταλούδας
όταν αυτή χαθεί
και η τρίλια από τον κοκκινολαίμη
όταν έρχεται η άνοιξη.
Και κυνηγώ τις απαντήσεις
και προσπερνώ τους περαστικούς αδιάφορη
Είναι, βλέπετε, σημαντικές ερωτήσεις
που απαιτούν την προσοχή μου για να απαντηθούν
έτσι χάνω στις δημόσιες σχέσεις και στους καλούς τρόπους.
Μεταξύ μας,
δεν ντρέπομαι καθόλου και δεν μετανιώνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου