Στις επετείους τούτου του χειμώνα
οι αποχαιρετισμοί
καπνίζουν ένα βαρύ τσιγάρο
Μπερδεύουν με τη στάχτη
τη σιωπή των λυπημένων
Ανακατεύουνε τα απομεινάρια
με τα καμένα δάχτυλα
για να ζεστάνουν μάταια
φλέβες παγωμένες
Με τα καμένα δάχτυλα
μετράνε στο αριθμητήριο ζωής
το σπέρμα του θανάτου
Μόνος, ζυγός ο αριθμός
Ζυγός, μονός και πάλι
Έπειτα, στάχτη απλώνουνε
πάνω στην ανοιχτή πληγή
Να γιατρευτούνε θέλουν
δίχως αποτυπώματα.
Γι αυτους που φεύγουν, για όσους μένουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου