Η ΠΤΩΣΗ (του Νίκου Δημογκότση)

Βλέπω τον Άνθρωπο, πρόσφυγα, στις απρόσωπες σχέσεις...

Αοράτως σιδηροδέσμιο,

εις την λεπταίσθητη πορφύρα της Υπερπληροφόρησης....

Απεχθώς αλυσωμένο,

στην ζαχαρένια πόρνη της Παραπληροφόρησης...

Ακαταπαύστως δουλωμένο,

εις της τεχνητής νοημοσύνης την Υπερτέρηση...

Βλέπω, και δεν δύναμαι...

Βλέπω, και δεν υπολογίζομαι...

Βλέπω, και δεν υποφέρομαι...

Βλέπω...βλέπω...βλέπω...κι ως θύμα περιφέρομαι,

εις τις πλατείες τραυλίζοντας...μα δεν ακούγομαι...

ότι όλα γύρω μου ατομικώς συμπεριφέρονται...

Βλέπω...βλέπω...και από δοκό υποβαστάζομαι,

που οσονούπω τσακίζεται...και καμία τύχη

δεν έχω,

από την Πτώση τούτη να σωθώ...

Καμία...

Εκτός αν οι πολλοί, ερωτευθούμε τη Ζωή...

Ο Πίνακας, της εξαίρετης ζωγράφου Φωτεινής Παππά,

που από καρδιάς ευχαριστώ!!

Νίκος Δημογκοτσης