Ας γινόταν της ειρήνης ν’ ανοίξει πλατιά πύλη,
όπου η ζήση επίγεια κόλαση μοιάζει.
Της ελπίδας νέο άστρο και λαμπερό καντήλι
Της αγάπης να υψώσουμε το λευκό μαντίλι
ολούθε, όπου η ψυχή βαριά αναστενάζει.
Ας γινόταν της ειρήνης ν’ ανοίξει πλατιά πύλη
Να ‘ρθει κύμα αφρισμένο της λήθης ασφοδίλι,
να ραγίσει πια των ανθρώπων το πικρό μαράζι.
Της ελπίδας νέο άστρο και λαμπερό καντήλι
Η απληστία αίφνης να χαθεί κάποιο δείλι
και το συμφέρον που όλη την υφήλιο διχάζει.
Ας γινόταν της ειρήνης ν’ ανοίξει πλατιά πύλη
Των ισχυρών η ψυχή σαν τετράφυλλο τριφύλλι
σε κάθε αδύναμου χείλη γέλιο να χαράζει.
Της ελπίδας νέο άστρο και λαμπερό καντήλι
Κάποιο βράδυ με φεγγάρι, της χαράς μαντολίνο
απ’ τις θλιμμένες καρδιές να σκορπίσει το αγιάζι.
Ας γινόταν της ειρήνης ν’ ανοίξει πλατιά πύλη
Της ελπίδας νέο άστρο και λαμπερό καντήλι
Παρασκευή Κηπουριδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου