κοίτα πως φεύγει η τρικυμία.
Ηττημένη, με σκυμένο κεφάλι.
Μα εσύ είσαι ασφαλής.
Βράχηκες λιγάκι, τι πειράζει!
Μυρίζεις δροσιά.
Κι αν λίγο βάρυναν τα βλέφαρα
άλλο μη προσπαθείς.
Γαλήνιος ύπνος έρχεται να σ ανταμώσει.
Γείρε το κεφάλι στον ώμο μου
να σε νανουρίσω.
Μέσα μου όμως θα εύχομαι
ν αντέξει αυτός που θα βρεθεί στο διάβα της.
Κοίτα μάτια μου να κρατηθείς.
Μου δωσε υπόσχεση η ανατολή
πως θαρθει πιο νωρίς.
Ξεκουράσου καπετάνιε μου.
Η τρικυμία θα ξανάρθει
γιατί είναι αχόρταγη
κι έχει βάλει στόχο το σκαρί σου.
Ζωή Χαλκιοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου