Δεν ξέρω αν υπάρχει απόλυτη αγάπη
θέλω να υπάρχει να ομορφαίνει ψυχές
να γίνεται μια αγκαλιά τεράστια
να ενώνει το αρσενικό με το θηλυκό
και να γεννά την ζωή από την αρχή...
Θέλω τον έρωτα ένα παράθυρο ελπίδας
ένα παράθυρο ανοιχτό σε όλο τον κόσμο
ένα χαμόγελο φωτισμένο διάπλατο
πίσω από την κουρτίνα της ζωής...
Πάντα ονειρεύομαι τον μεγάλο έρωτα
που ξαγρυπνά στις παρειές των κοριτσιών
που δονεί τις καρδιές των εφήβων
ανθρώπων που τα καλοκαίρια που πέρασαν
δεν γέρασαν την καρδιά τους...
Πάντα ονειρεύομαι μια πείνα για έρωτα
μια αγκαλιά ανοικτή να με περιμένει
πίσω από μια πόρτα κλειστή
σκεβρωμένη από την ελπίδα να ανοίξει
την ζωή να μοιραστεί μαζί μου...
Αντώνης Σαμολαδάς
Στο ποίημά σου αυτό,Αντώνη,ιδιαίτερα φιλοσοφημένο,αποκαλύπτεις μιά αλήθεια που άλλοι αγνοούν και άλλοι απλά δέν θέλουν να την παραδεχτούν... το ότι δηλαδή:έχουμε ανάγκη και ακατάβλητη μέσα μας την επιθυμία να νιώσουμε ερωτευμενοι πρίν ακόμα να έχουμε κάποιον ν'αγαπάμε!...
ΑπάντησηΔιαγραφήNondum amabam sed amare amabam!(Άγιος Αυγουστίνος)