Νέμεσις (του Χρήστου Κουκουσουρη)

Μια αιωρούμενη λέξη είμαι,
ένα όνομα,
ένας κόκκος σκόνης στο χάος,
στα μακρινά περιθώρια της ποίησης,
ένα τρυφερό ανάσασμα της ψυχής,
που αδυσώπητα προβάλει σαν δόρατος αιχμή,
σαν στεγνό σύννεφο που δεν θα φέρει βροχή,
μια στείρα λέξη, σχεδόν Παρνασιστική,
που δεν θ’ αγγίξει ποτέ την καρδιά σου.
Μια υπόσχεση είμαι,
πως θα φωτίσω την σκοτεινή πλευρά των πραγμάτων
που για αιώνες δεν αγγίζουν,
οι γλαφυρές πένες των αδυσώπητων ποιητών,
που πλάνα νομίζουν ότι εκφέρουν φως.
Μια Νέμεσις θα ήθελα να είμαι,
για τους αμετανόητους αδιάφθορους διαφθορείς,
του μικρού μας κόσμου.

Χρήστος Κουκουσουρης

Από την συλλογή: Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΟΨΗ.