το μέτρο.
Κάπου ξεχάσαμε
πως ήμαστε γυναίκες.
Τρέχουμε να τα προλάβουμε
όλα. Είμαστε δυναμικές από
τη φύση μας, πιστεύω.
Μα μέσα στην άνοδο μας...
ξεχάσαμε πως ο ρόλος
του άντρα είναι να μας
διεκδικεί.
Να μας κάνει να
νιώθουμε ασφάλεια.
Ακόμη και για τις στιγμές
που οι περισσότερες έχουμε
πει: "δεν έχω ανάγκη κανέναν
άντρα, τα καταφέρνω μόνη",
μέσα μας ξέραμε πως δεν
μπορούμε να αγκαλιάσουμε
μόνες μας τον εαυτό μας.
Πως καταβάθος έχουμε ανάγκη
από μια αρσενική παρουσία
δίπλα μας.
Ανάγκη αγάπης εννοώ.
Ποτέ μου δε θέλησα να γίνω
πιο άντρας από τους άντρες.
Θηλυκό γεννήθηκα.
Ακόμη και αν βαδίζω μόνη
σε τούτο τον καθημερινό μου αγώνα,
δεν κρύβω πως μου λείπει
μια αγκαλιά δυνατή.
Να ακούσω από τα χείλη
κάποιου: είμαι εδώ για σένα.
Όπως και να το κάνουμε,
(είναι) και μέσα μας
θέλουμε τον άντρα
ένα σκαλοπάτι πιο πάνω
από εμάς.
Ευδοξία Γουργιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου