Δεν χάθηκες στους καιρούς
με τα κρυσταλλωμένα μάτια
στα στραγγισμένα όνειρα.
με τα κρυσταλλωμένα μάτια
στα στραγγισμένα όνειρα.
Δραπέτευες σε δεντρόσπιτα
κυνηγούσες τον άνεμο στα ψηλά τα ξάρτια
σιγόβραζε μέσα σου μια άνοιξη
κι άρπαζες τις σκιές
χαρές και πόνους μαζί
κάθε βράδυ δίπλα στη θάλασσα
ψαράς γινόσουν των αστεριών
στα ρέματα του φεγγαριού
σ ένα ορίζοντα μίλια μακριά
κυνηγούσες τον άνεμο στα ψηλά τα ξάρτια
σιγόβραζε μέσα σου μια άνοιξη
κι άρπαζες τις σκιές
χαρές και πόνους μαζί
κάθε βράδυ δίπλα στη θάλασσα
ψαράς γινόσουν των αστεριών
στα ρέματα του φεγγαριού
σ ένα ορίζοντα μίλια μακριά
και κατάφερες
με τα μάτια του ήλιου
να βλέπεις τον κόσμο.
να βλέπεις τον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου