Φεγγάρι αρματωμένο (του Πέτρου Βελούδα)

Ξεδίψασε από τα δάκρυα της Αμαζόνας,
δίκοπο μαχαίρι, ρουφάει σύγκορμο,φεγγάρι αρματωμένο...
Απλώθηκε σαν σύννεφο και έκλεισε τα βλέφαρά του
στον κίνδυνο υποταγής στο άγνωστο...
Περικνημίδες πορφυρές, ασπίδες άσπρα δόντια,
ακόντια οι προσευχές θώρακας τα..βαγόνια..
Αγγίζει το σύννεφο και μουδιάζει το εγώ του
κοιτώντας την αντοχή από μουχλιασμένο ήλιο,
πόλεμο αναζητά με τα ουράνια..αναστήματα...
Πολεμο καραδόκει με τα..φεγγάρια...
Ο νικήτης εσίγησε και ο νικημένος καταιγίδα,
ξεδίψασε τον πόθο του για ..νίκη στην..Πυθία!


Πέτρος Βελουδας