Πρέπει να ξέρεις να κρατιέσαι καλά απ της εμπιστοσύνης την πλάτη Να γραπωθείς πάνω της και να μην την αφήσεις όσες σκέψεις κι αν σε κιοτέψουν, όσα χέρια κι αν σε τραβήξουν. Θα βαδίζει στα τυφλά, μα εσύ θα λες πως ξέρει το δρόμο Θα κουραστείς πάνω της, δε θα σου δώσει αγκαλιά. Πάνω της θα σαι , θα γλιστράς. Σε κάθε βήμα, θα κλυδωνίζεσαι. Κι αν χρειασθεί, χωρίς νύχια θα μείνεις Θα λιώνουν σε κάθε προσπάθεια που θα πέφτεις και θα ξαναπιάνεσαι Από μια πτυχή, από μία άκρη, από μία λέξη Πονάει πολύ σαν πέφτεις Πληγώνει και απογοητεύει Σέρνεται η λογική σε βράχια αμφιβολίας, αποριών, αυθαίρετων συμπερασμάτων Κι αν προλάβεις να σκαρφαλώσεις πάλι πέταξε όσα σκέφτηκες Αν όμως άξιζε που έφυγες ένα να χεις να θυμάσαι Πως σαν έχασες την εμπιστοσύνη τώρα ήταν για μια φορά. Κάθε φορά, ίδιο θα είναι το ταξίδι. Μα δε θα μοιάζει με κανένα άλλο.
Γεωργία Κιτσούκη - Βασιλειάδου
Μπράβο Γεωργία!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή