Λερναία Ύδρα (του Σπήλιου Παναγιωτόπουλου)

Είμαστε δέσμιοι λοιπόν των αναγκών μας
και μας τραβούν σαν το σκυλί απ΄τον λαιμό.
τρέφουν και τρέφονται ποθώντας τα εγώ μας
μισούν τα ύψη και χλευάζουν το κενό.
.
Πολλά τα όπλα τους δεν θέλουν ερωτήσεις
σαν την Λερναία Ύδρα αν ποτέ τις δεις
μοιάζει ανώφελο πολύ να πολεμήσεις
κι ίσως αν θέλεις να τις κάψεις, να καείς.
.
Ο χρόνος προχωρά και ακολουθάμε
με αλυσίδες μας τραβούν, πάντα εμπρός
πότε τις φτύνουμε και πότε τις φυλάμε
περνώντας έτσι η ζωή και ο καιρός

Σπήλιος Παναγιωτόπουλος