Σαπίζει το πλήθος
κρεμασμένο
μεσημέρι στα κάγκελα
διάχυτου απόδειπνου,
μυστικά συνθλίβεται
η αλήθεια
στα διψασμενα χείλη που
στάζουν ήλιο
για το πλήθος που
καίγεται...
Τα μάτια του πλήθους
δύο σύννεφα που το
νέφος του πόνου
ετοιμάζει καταιγίδα
στην κορνίζα της πόλης..
Η πόλη του πλήθους
χλαμύδα πορφυρή χυμένη
στις μαγγανείες της
συννεφιασμένης υποκρισίας
σκεπάζει το πλήθος,
μα η μυρωδιά του
σαπίσματος
αποβάλλεται στις
εξατμίσεις των..τροχοφόρων!
Έλεγχος καταχώρησης!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή