Άργησες πολύ (της Βίκυς Δρακουλαράκου)

Άργησες πολύ
κι έπιασε βροχή
έξω απ΄το σταθμό
το φιλί μονάχο στέκει
θεέ μου θα βραχεί

Άργησες πολύ
και τα μάτια μου γεμίσαν
δάκρυα της ντροπής
μέσα στης φυγής τ΄αμπάρι
τρέχουν να κρυφτούν

Άργησες πολύ
μες τα χέρια μου
γελά το πρόσωπό σου
το φιλώ και ένας αμανές
με σφάζει θεέ μου ωχ αμάν

Άργησες πολύ
Πες μου πως θα ρθεις
μια παραγγελιά θα δώσω
την σφαίρα που 'χεις στη καρδιά σου
να΄ρθει να με βρει

Ξέρω δεν θα ΄ρθεις
Δυο στροφές πήρε η ζωή μου
έξω απ΄το σταθμό
το φιλί μονάχο ακόμα στέκει
θεέ μου έχει βραχεί

Δυο σκιές είδα μπροστά μου
η μια ήταν το δικό μου δάκρυ
και η άλλη ήταν η φωνή σου
που ψιθύρισε με πόνο
άργησες και εσύ

Βίκυ Δρακουλαράκου