Tο μήνυμα ξεκάθαρο
απ την αντένα του μυαλού μου την ψηλή
Η κλίση από το ζειν επικινδύνως
εμφατικά ορατή
Εκπνέοντας τον καπνό της παραζάλης,
φούσκωσα άρμενα για ξερικό νησί
Ο βούρκος των ημερών ας με ξεβράσει
με μια σανίδα , τεθλιμμένο ναυαγό
στραπατσαρισμένο όνειρο αγκαλιά μ ένα δελφίνι
πλεούμενο αυτό και στο κατάστρωμα η σειρήνα του εγώ
Σε χρόνο άχρονο από ένα φινιστρίνι ,
να αλητεύουμε σε κάμπο αλμυρό .
Φωτεινή Ψιρολιόλιου
Έλεγχος καταχώρησης!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή