Για μια σταγόνα χαράς... (της Ειρήνης Σκευοφύλαξ)

Για ένα σου βλέμμα.....
Για μιαν αγκαλιά που δε μου έδωσες...
Για ένα σκίρτημα καρδιάς....
Για ένα γέλιο που έσβησε στα χείλη....
Για μιαν ώρα κοντά σου.....
Θα ερχόμουν χιλιόμετρα ,
θα έκρυβα το χρόνο στη χούφτα μου....
Θα έλεγα όλα τα ρήματα που φανερώνουν τρυφερότητα.....
Θα μέτραγα μέχρι το άπειρο.....
Για ένα φεγγάρι δρόμο στον ορίζοντα,
για μια λιαχτίδα που κρύφτηκε.....
Πόσα δε θάδινα αγαπημένε!
Πόσα δεν έψαξες.....
Ξημέρωσε.....
Το τραγούδι τέλειωσε....
Σφύριξε το τραίνο.
Σταθμός αναχώρησης....
Για μια βουτιά στον παράδεισο,
θάμουν εκεί......
Αλλά έκανα λάθος τη στιγμή!
Σαν το γράμμα που δεν έχει παραλήπτη.....
Έμεινα εκεί......
Σ΄έναν έρημο σταθμό,
παρέα με τους τελευταίους καπνούς της μηχανής....
Μ΄ένα δάκρυ π΄αλμύρισε τ΄αχείλι ....
Με μια μαχαιριά που ακόμα πονά....
Η μια στιγμή αλλάζει ζωές....
Κι η μια ζωή φτιαγμένη από στιγμές....
Ζωή είναι......
Ειρήνη Σκευοφύλαξ