Θα φύγω σε ένα πέλαγος (της Άρτεμις Τομαη)

 

Με κούρασαν τα βουνά της  θάλασσας
Πέτρωσαν την καρδιά μου
Εγώ τα φύτευα χαμόγελα 
Εκείνα αλμύρα πικρή ανθίζανε 
Μαράζωναν την ακρογιαλιά μου 

Με γιασεμιά κεντούσα τις βουνοκορφές 
Με ηλιοβασιλέματα τη νύχτα  να  μοσχοβολούνε
Μα εκείνα τα άστρα μου έκρυβαν 
Τεράστια κύματα σήκωναν 
Χαρά τα μάτια μου μη δούνε 

Θα φύγω ,θα φύγω να πάω σε ένα πέλαγος 
Με απάνεμο αγέρι
Μη το χτυπούν οι κεραυνοί της απονιάς 
φθινόπωρα καμμία αυγή μη φέρει 

Και όταν θα ξημερώνουν ανατολές 
Που μόνο σαν τα τότε καλοκαίρια θα μυρίζουν 
Τότε θα ανέβω πάλι τις όμορφες σου τις πλαγιές 
Αυτές που μόνο κοντά σου ,αγάπη μου θυμίζουν 

Ξέρεις στα κύματα της θάλασσας 
Πέρδικα δεν έχει τραγουδήσει 
Άφησε την αγάπη μας να ανοίξει τα φτερά 
καθε που χαράζει στο Αιγαίο σου για σε να  γλυκοτραγουδήσει 

Άρτεμις Τομαη
Από την καλντέρα της ψυχής μου