Δεν θέλω πια να σκέφτομαι
βάσανα περασμένα
κι ούτε στιγμή δεν στέκομαι
αυτά σαν είναι ξένα
Το θύμα νά' μαι φτάνει πια!
Στέρεψε η αγκαλιά μου...
αχαριστία και ψευτιά
μάτωσαν την καρδιά μου.
Για πείτε μου τι κέρδισα
ψυχή κι αν έχω δώσει;
Στον τοίχο όλοι μ έστησαν
κανείς δεν μ' εχει νιώσει.
Χαρά να δίνω έμαθα
πόνο να μου γυρνάνε
να ζήσω μόνο ξέχασα,
τα χρόνια φεύγουν, πάνε..
Μου τέλειωσαν οι αντοχές
σφύριξε και το τραίνο
πετάω συγγνώμες κι ενοχές
τρεχάτη ανεβαίνω!
Από το βιβλίο μου
"Φτου μας... με αγάπη"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου