Να βρεις τους φταίχτες
τα χέρια ψάξε που κινούν τις μαριονέτες
τους σπάγκους κόψε
η ώρα της ελευθερίας είναι απόψε
ριξ’ την αυλαία
να ναι η παράσταση ετούτη η τελευταία
σβήσε τα φώτα
να ονειρευτούμε κάτω απ’ τ’ άστρα όπως πρώτα
Είμαστε μόνοι
μου λες… μα θα ‘πρεπε αυτό να μας πεισμώνει…
Είμαστε λίγοι
μα αν ενωθούμε το κακό μπορεί να φύγει…
Τρέξε να τρέξω
στο κουκλοθέατρο τους άλλο δεν θα παίξω
να φύγουμε όλοι
να μείνουν πίσω πετονιές, σχοινιά και ρόλοι
και καύχημά μας
θα ‘ν τα σημάδια στους καρπούς απ’ τα δεσμά μας.
Όποιοι ξεχνούνε
τα χρόνια της αιχμαλωσίας, τα ξαναζούνε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου