Του χρόνου το παράθυρο
για μας, το κλείνουν άλλοι
και αποφασίζουν αδειανή
να μείνει, κάθε αγκάλη.
Όσοι δεν πάμε απ' τον ιό
θα πάμε από την θλίψη
μην με ρωτάς, να μην ρωτώ
πόσα, μας έχουν λείψει.
Σ' εικονικούς ζούμε καιρούς
τα πάντα είναι στημένα
χρόνια αυτοί που κυβερνούν
μυαλά, έχουν, διεστραμμένα.
Όσοι δεν πάμε απ' τον ιό
θα πάμε από αηδία
μα στην δική μας δεν θα ρθει
κανένας.. την κηδεία.
Και από τον φόβο του κανείς
φοβάμαι, δεν θα κλάψει
νεκρούς μαζί και ζωντανούς
ο χρόνος.. θα μας θάψει!..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου