Δεν είσαι μόνος Άνθρωπέ μου
στο λέει η φωνή της Άνοιξης
που αναδύεται έμφυτη στη ζωή μας
και γεννάει όπως το πείσμα και την πίστη
κυκλάμινα πάνω σε πέτρα!
Μπορώ να νιώσω πως νιώθεις…
Αισθάνομαι μαζί σου
θέλω να κρυφτώ στην ψυχή σου,
χαράς λαμπρό χαμόγελο
στα μάτια να σου χαρίσω..
Διαμαντένιο δάκρυ συμπόνιας κι αγάπης
ιριδίζει στην άκρη του ματιού.
Σε αφουγκράζεται το αίμα μου,
κοιμάσαι κι ανατέλλεις εντός μου
ανθίζοντας στους κήπους των αισθήσεων.
Τα δαχτυλικά σου αποτυπώματα
ως το τελευταίο κύτταρο
υπάρχουν στη διάρκεια της ψυχής.
Στην αγωνία σου η δική μου αγωνία…
Στο γυμνό της ύπαρξης
σφαδάζει από πόνο η καρδιά,
ταυτίζομαι με τη σκοτεινή σου πλευρά.
Σκαρφαλώσω στα ύψη της σκέψης σου
η απόσταση γίνεται οικεία απόλαυση.
Σ’ ένα ποιητικό δυναμικό ροής
με θαυμαστό τρόπο
παράλληλων κατόπτρων
αγγίζεται το εκστατικό συναίσθημα
στην απόλυτη σιωπή
αναβλύζει νάμα, φως σκορπά
ανεβάζει τ’ όνειρο στα ουράνια.
Το μεγαλείο του απέραντου έρωτα
“Ένας” είναι ο Θεός
τραγουδάνε όλα τα πουλιά στο “Μαζί”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου