Στιγμή δε φεύγεις απ' την σκέψη μου.
Κι ας λέω ψέματα πως όλα έχουν τελειώσει.
Κυλάς σαν αίμα μες στις φλέβες μου.
Ο χρόνος σ' ένα κοίταγμά σου έχει παγώσει.
Δες πως αλλάζουν όμως τώρα οι εποχές.
Κι εμείς σαν ξένοι τριγυρνάμε.
Κανείς από τους δυό δεν έχει ενοχές.
Και την αγάπη με κακία ξεγελάμε.
Μα έρχεσαι τις νύχτες στα κλεφτά.
Στα όνειρα ξαπλώνεις στο πλευρό μου.
Και μ' αγκαλιάζεις σαν και πρώτα τρυφερά.
Και με φυλάς στο μέτωπό μου.
Στα χέρια σου τυλίγεις το κορμί.
Και μου ζεσταίνεις την ψυχή μου.
Στα χείλη μου αφήνεις το φιλί.
Σαν να'σαι πάλι στη ζωή μου.
Γυμνοί σ' ένα κρεβάτι από ευχές.
Ανίδαιοι να τις διαχειριστούμε.
Στα στήθια μας αμέτρητες πληγές.
Που αντί για χάδια, αλάτι τους πετούμε.
Κι όμως στιγμή δε φεύγεις απ'την σκέψη μου.
Κάθε στιγμή μας τη θυμάμαι.
Να έρθεις πάλι απόψε με φιλιά.
Να με ξυπνήσεις άν κοιμάμαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου