Στους 5 ανέμους στροβιλίζομαι
στα μήκη και στα πλάτη.
Τα γκέμια τρίζουν
οι λογικές θερίζουν
ότι οι καρδιές έχουν σπείρει
Τ’ ‘άλογο τρέχει, επιμελώς
ξεπερνά τα εμπόδια,
ματώνουν τα χέρια μου
το έδαφος ποτίζεται
λουλούδια της ελπίδας
κόκκινα φυτρώνουν…
προχωρώ
γιατί ξέρω καλά,
η φαρέτρα μου δεν είναι άδεια
και τ’ άλογό μου έχει τ’ όνομά σου.
Μιχάλης Ευαγγελινός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου